105 godina od
rođenja Mihaila Lalića, poznatog crnogorskog književnika, obilježeno je sinoć u
Nacionalnoj biblioteci Crne Gore „Đurđe Crnojević“ na Cetinju.
O Lalićevom životu i djelu govorio je Rajko Cerović, književni kritičar i publicista, koji je istakao da mi kao Crnogorci, ali i kao čitaoci i poštovaoci Lalićevog djela, moramo biti svjesni dubokih mudrosti koje nam je ostavio, zatim pouka i svjedočenja o nacionalnoj individualnosti našeg naroda.
„Niko nije tako snažno kao on dokazao autentičnost postojanja ovoga naroda, jer se nijedna rečenica u njegovoj literaturi ne događa izvan Crne Gore,
već je sve u Crnoj Gori i u crnogorskome iskustvu“,
kazao je Cerović.
Govoreći o Lalićevom stavaralaštvu, on ga je okarakterisao kao jedinstvenog i veličanstvenog pisca, koji je u svojim djelima
stvorio čaroliju, bogatstvo i ljepotu sa kojom će se čitalac sresti, ali i kao
nekog ko je probudio svoj narod, odnosno okrenuo ga svijesti prema sebi.
„To je
najbolje izraženo u romanima: „Ratna sreća”, „Zatočnici”, „Dokle gora zazeleni” i „Gledajući dolje na drumove”, rekao je Cerović i dodao da ćemo postati istinski narod tek onoga
dana kada budemo shvatili sve razmjere Lalićeve umjetnosti, kao i sve razmjere njegovih pouka nama Crnogorcima
Nakon besjede gospodina Cerovića, prikazana je i dokumentarna emisija Televizije Crne Gore posvećena Laliću iz serijala „Krugovi književnosti“, autorke mr Nele Savković Vukčević.
Mihailo
Lalić je rođen 7. oktobra u Trepči, kod Andrijevice 1914. godine. Poznat je po nizu
romana koji su opisivali događaje u Crnoj Gori za vrijeme Drugog svjetskog
rata. Svoju prvu knjigu, zbirku pjesama „Staze
slobode”, objavio je 1948. godine na Cetinju.
Njegova djela su prevođena na više stranih
jezika, uključujući bugarski, češki, slovački, poljski, ruski, rumunski,
litvanski, danski, njemački i engleski.
Prvi je dobitnik „Njegoševe
nagrade” 1963. za roman „Lelejska gora”. Dobio je NIN-ovu nagradu
1973. za roman „Ratna sreća”. Godine 1962. dobio je
nagradu „21. jul”, najviše priznanje opštine
Berane, kada je nagrada i ustanovljena,
a roman „Hajka” dobio je Oktobarsku nagradu Beograda.
Po njegovoj knjizi „Svadba” urađen je scenario za
istoimeni film. Osim toga, ekranizovani su mu romani „Lelejska gora” i „Hajka”.
Osim pomenutih djela, objavio je i pripovjetke:
„Izvidnica”, „Prvi snijeg”, „Na mjesečini”, „Posljednje brdo”, kao i romane:
„Zlo proljeće”, „Raskid”, „Pramen tame”, „Ratna sreća”, „Zatočnici”, „Dokle
gora zazeleni”, „Gledajući dolje na drumove” i „Odlučan čovjek”.
105 godina od rođenja Mihaila Lalića, poznatog crnogorskog književnika, obilježeno je sinoć u Nacionalnoj biblioteci Crne Gore „Đurđe Crnojević“ na Cetinju.
O Lalićevom životu i djelu govorio je Rajko Cerović, književni kritičar i publicista, koji je istakao da mi kao Crnogorci, ali i kao čitaoci i poštovaoci Lalićevog djela, moramo biti svjesni dubokih mudrosti koje nam je ostavio, zatim pouka i svjedočenja o nacionalnoj individualnosti našeg naroda.
„Niko nije tako snažno kao on dokazao autentičnost postojanja ovoga naroda, jer se nijedna rečenica u njegovoj literaturi ne događa izvan Crne Gore, već je sve u Crnoj Gori i u crnogorskome iskustvu“, kazao je Cerović.
Govoreći o Lalićevom stavaralaštvu, on ga je okarakterisao kao jedinstvenog i veličanstvenog pisca, koji je u svojim djelima stvorio čaroliju, bogatstvo i ljepotu sa kojom će se čitalac sresti, ali i kao nekog ko je probudio svoj narod, odnosno okrenuo ga svijesti prema sebi.
„To je najbolje izraženo u romanima: „Ratna sreća”, „Zatočnici”, „Dokle gora zazeleni” i „Gledajući dolje na drumove”, rekao je Cerović i dodao da ćemo postati istinski narod tek onoga dana kada budemo shvatili sve razmjere Lalićeve umjetnosti, kao i sve razmjere njegovih pouka nama Crnogorcima
Nakon besjede gospodina Cerovića, prikazana je i dokumentarna emisija Televizije Crne Gore posvećena Laliću iz serijala „Krugovi književnosti“, autorke mr Nele Savković Vukčević.
Mihailo Lalić je rođen 7. oktobra u Trepči, kod Andrijevice 1914. godine. Poznat je po nizu romana koji su opisivali događaje u Crnoj Gori za vrijeme Drugog svjetskog rata. Svoju prvu knjigu, zbirku pjesama „Staze slobode”, objavio je 1948. godine na Cetinju.
Njegova djela su prevođena na više stranih jezika, uključujući bugarski, češki, slovački, poljski, ruski, rumunski, litvanski, danski, njemački i engleski.
Prvi je dobitnik „Njegoševe nagrade” 1963. za roman „Lelejska gora”. Dobio je NIN-ovu nagradu 1973. za roman „Ratna sreća”. Godine 1962. dobio je nagradu „21. jul”, najviše priznanje opštine Berane, kada je nagrada i ustanovljena, a roman „Hajka” dobio je Oktobarsku nagradu Beograda.
Po njegovoj knjizi „Svadba” urađen je scenario za istoimeni film. Osim toga, ekranizovani su mu romani „Lelejska gora” i „Hajka”.
Osim pomenutih djela, objavio je i pripovjetke: „Izvidnica”, „Prvi snijeg”, „Na mjesečini”, „Posljednje brdo”, kao i romane: „Zlo proljeće”, „Raskid”, „Pramen tame”, „Ratna sreća”, „Zatočnici”, „Dokle gora zazeleni”, „Gledajući dolje na drumove” i „Odlučan čovjek”.
Umro je 30. decembra 1992. godine u Beogradu.