Nacionalna biblioteka Crne Gore „Đurđe Crnojević“
obilježila je 220 godina od rođenja Onore de Balzaka, francuskog romanopisca, u
ponedjeljak, 20. maja.
O njegovom životu i stvaralaštvu su govorili:
prof. dr Dragan Bogojević i Jovanka Vukanović, književnica.
Balzak je rođen 20. maja 1799. godine u Toursu. Bio je predsjednik Društva književnika i dva puta se kandidovao za Francusku akademiju. Prvi put, 1839. godine, kada je povukao kandidaturu u korist Viktora Igoa, a drugom prilikom, nakon deset godina, je dobio samo dva
glasa.
Iz
želje za novcem i slavom pisao je ono šta je smatrao popularnim, i čime bi
mogao da privuče širi krug čitalaca. Napisao je čitavu biblioteku u relativno
kratkom vremenskom periodu od dvadeset godina. Često je pisao i po 16 sati
dnevno uz pomoć svijeće ne bi li što prije objavio svoje djelo.
Smatra
se ključnim autorom realizma jer upotrebljava detalje, posebno detalje objekata
za ilustraciju života svojih likova. Kao romansijer svijestan je svoje
originalnosti i smatra svoju tehniku širokom i podesnom za neočekivane obrte.
Likovi propalih karijerista, nesretnih ljubavnika, deklasiranih
dostojanstvenika bonapartističkog carstva predstavljaju uvod u novu modu
književnog stvaranja, koja će se po svim evropskim književnostima razviti pod
zajedničkim nazivom - realizam.
Nacionalna biblioteka Crne Gore „Đurđe Crnojević“ obilježila je 220 godina od rođenja Onore de Balzaka, francuskog romanopisca, u ponedjeljak, 20. maja.
O njegovom životu i stvaralaštvu su govorili: prof. dr Dragan Bogojević i Jovanka Vukanović, književnica.
Balzak je rođen 20. maja 1799. godine u Toursu. Bio je predsjednik Društva književnika i dva puta se kandidovao za Francusku akademiju. Prvi put, 1839. godine, kada je povukao kandidaturu u korist Viktora Igoa, a drugom prilikom, nakon deset godina, je dobio samo dva glasa.
Iz želje za novcem i slavom pisao je ono šta je smatrao popularnim, i čime bi mogao da privuče širi krug čitalaca. Napisao je čitavu biblioteku u relativno kratkom vremenskom periodu od dvadeset godina. Često je pisao i po 16 sati dnevno uz pomoć svijeće ne bi li što prije objavio svoje djelo.
Smatra se ključnim autorom realizma jer upotrebljava detalje, posebno detalje objekata za ilustraciju života svojih likova. Kao romansijer svijestan je svoje originalnosti i smatra svoju tehniku širokom i podesnom za neočekivane obrte. Likovi propalih karijerista, nesretnih ljubavnika, deklasiranih dostojanstvenika bonapartističkog carstva predstavljaju uvod u novu modu književnog stvaranja, koja će se po svim evropskim književnostima razviti pod zajedničkim nazivom - realizam.
Umro je 18. avgusta 1850. godine u Parizu.